سوگند به گزارش خبرنگار اقليم فناوری جمهور علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، سیر پیشرفت فناوری رزق سال‌های اخیر، دنیای جدید و سرشار از شگفتی را پیش روی عدل امنيه داده است که شاید هیچ یک از افرادی که یک قرن پیش زندگی می‌کردند، عقيده نمی‌زدند که روزی بشر، بهره گيري از این تغییرات و فناوری‌های نوظهور را (لااقل مدخل آینده‌ای نزدیک)، تجربت کند.

Iranvrt.com

جلوگیری از بیماری‌های صعب‌العلاج از طریق فناوری تنقيح ژنی، خودرو‌های خودران، تراشه‌های نانویی بسیار کوچک، ابرکامپیوتر‌های پیشرفته و با پرقدرت محاسبات بسیار زیاد و شبکه‌های اجتماعی با قابلیت پیش‌بینی حرکات و تصمیمات کاربران، خلوت گزين نمونه‌هایی از این نوآوری‌های اعجاب‌آور هستند که شاید برای کاربرانی که از آن‌ها قي می‌کنند، بسیار معمولی باشد.

اما باید بدانیم که نهفتگي و تجاری‌سازی هر یک از این فناوری‌ها از زمانی که همچون یک ایده ناپخته و غیرممکن رزق فهم یک مخترع پدید می‌آید، لغايت زمانی که تو قالب ريزي قالتاق یک محصول کارآمد و نهایی دردانه دسترس مصرف‌کنندگان پيمان می‌گیرد، فرایندی بسیار طولانی، پیچیده و متشکل از تلاش‌های چندین و معادل مخترع، فقيه و فناور را مدخل مودت آميز برادروار دارد.

یکی از فناوری‌های تقریباً جدید و دردانه عین حالا بسیار کلیدی، فناوری واقعیت مجازی یا «Virtual Reality» است. این فناوری، دره در سال‌های اخیر به مقصد قوت وضع توجه مردم، شرکت‌های فناور عظيم و مخترعین و نوآوران مقاوله مسدود است؛ به‌طوری که مارک زاکربرگ «Mark Zuckerberg»، مدیرعامل و بنیان‌گذار فیسبوک، سپس از همه‌گیر گشتن گوشی‌های هوشمند، «VR» را به طرف آدرس جهش تنومند بعدی به تعمد و از همین رو، با خرید ۲ میلیارد دلاری «Oculus» که از پیشگامان فناوری واقعیت مجازی است، سرمایه‌گذاری فراوانی دروازه این ناحيه پايان داده است.

واقعیت مجازی چیست، چگونه کار می‌کند و سیر تکامل بي نظمي از آوازخواندن زمانی بدايت شده است؟

واقعیت مجازی Iranvrt

لولو دوازده ماه) ۱۹۳۵ میلادی، استنلی وینبام «Stanley Weinbaum»، نویسنده آمریکایی، داستانی علمی تخیلی با نامدار عینک پیگمالیون «Pygmalion’s Spectacles» منتشر نمود. دره در این داستان، شخصیت اصلی نوعی عینک خالص آغوش انتظار گذاشته که وی را به قصد دنیایی افسانه‌ای جابه جايي می‌کند. این جاه که دقیقاً متفاوت با هدست‌های واقعیت مجازی فعلی است، امکان محك حواس پنج‌گانه را برای شخصیت افسانه پروار نموده و با توجه سوگند به تأثیر این نقل تخیلی دوستانه مسیر شكل دستگاه‌های «VR» و پیش‌بینی‌های دقیق وینبام از آینده واقعیت مجازی، منشأ این فناوری را به مقصد وی خويشي داده‌اند.

واقعیت مجازی تهران

چارلز ویتستون «Charles Wheatstone»، مدخل سنه ۱۸۳۸ میلادی، پدیده دید دوچشمی یا «Steropsis» (درک عمق از طریق ارسال محرک‌های بینایی ترکیبی از دو عين به سمت مغز گرفتگي) را توصیف کرد و صدق كلاً همین مفهوم، كامكار با صنعت «استریوسکوپ» شد. مطابق با این نوآوری که مدال رویال گروه سلطنتی را برای وی قسم به ارمغان داشت، دو عکس از یک شیء واحد، بوسيله مغز ارسال شده و با ترکیب آن‌ها، نوعی جنبه سه‌بعدی به منظور فكر القاء می‌شد.

Iranvrt.com واقعیت مجازی

ویتستون عايدي استریوسکوپ ابداعی خود، برای ارسال تصویر قسم به انتظار کاربر، از یک جفت آینه با زاویه ۴۵ مرتبت ضرر استفراغ می‌کرد. اگرچه این فناوری مئه نوزدهم، با استاندارد‌های فعلی فناوری پیش پا دروغ و ابتدایی قسم به طلب می‌آید، اما بسیاری از شرکت‌های بنام نظیر گوگل، برای ایجاد احساس عمق درب اپلیکیشن‌های واقعیت مجازی موبایل، از رویکردی همانند با مال تهوع می‌کنند.

شرکت واقعیت مجازی Iranvrt.com

پیش‌بینی‌های وینبام از عینک‌های واقعیت مجازی آن‌چنان متباعد نبود و دخل دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی، مخترعین و علاقه‌مندان به طرف این حوزه، مدل‌هایی اولیه از نمایشگر‌های مجهز قسم به این فناوری را ساختگي و معرفی نمودند. یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌ها جلاجل این دو دهه، سيستم ساخته شده از سوی مورتون هیلیگ «Morton Heilig» بود که نخستین جاه «VR» رزق جهان با پاسخ گو بودن می‌آید. این 0 واحد که سنسوراما «Sensorama» لقب داشت، شامل یک اتاقک مهيب چهار نفره بود که با ترکیب چندین فناوری مختلف، می‌توانست حواس فرفري داخل اتاقک را از طریق نمایش یک فیلم سه‌بعدی رنگی، همگام با لرزش، صدا، شمه و حتی اثرات جوی متماثل وزش باد، تحریک کند.

هیلیگ، یک فیلم‌بردار سینما بود و از سنسوراما برای صنعت شش فیلم کوتاه فايده ستاني کرد. وی سنسوراما را داخل دهم ژانویه ساج ۱۹۶۱ میلادی زنگ دفتراسناد ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا به ثبت رسانید و در واحد زمان ( ۱۹۶۲ نیز، گواهی ثبت اختراعی به سمت نمره «US۳۰۵۰۸۷۰» را به خاطر این خواهش گرفتن کرد.

هیلیگ سر دانشپايه ۱۹۵۷ نیز، اقدام به مقصد ثبت اختراعی جلاجل خصوص «Telesphere Mask» کرد که سر پايه ۱۹۶۰، گواهی ثبت اختراعی سوگند به تعداد «US۲۹۵۵۱۵۶» را برای اولین صفحه‌نمایش كاردان دل آشوب هامون روی پیشانی «HMD» دریافت کرد. این دستگاه، تصاویر سه‌بعدی استریوسکوپی را با زاویه دید گسترده و صدای استریو ارائه می‌کرد و البته بوسيله دلیل مکانیکی زندگي كردن دستگاه، امکان ردیابی حرکتی دره در هدست و اتصال به قصد سیستم‌های کامپیوتری را نداشت.

از این تاریخ، سیر تغییرات و پیشرفت فناوری، حدت یافته و سیر صعودی قسم به خود گرفت. باب كلاس ۱۹۶۱ میلادی، هدسایت «Headsight» از سوی دو آرشيتكت شرکت «Philco» به قصد نام‌های کومئو «Comeau» و برایان «Bryan» اسم شد که نخستین «HMD» با قابلیت ردیابی و تشخیص حرکات محسوب می‌شود. هدسایت دارای نمایشگر‌های داخلی مجزا برای هر یک از چشم‌های کاربر بود و سیستمی نیز برای رهگیری حرکات خيال داشت. این دستگاه، با تاكيد ارتش برای رصد موقعیت‌های خطرناک نظامی از صراط دنج مصنوع شده بود. از این منظر، این مجموعه مترس با توجه بوسيله تعریف رایج فعلی هدست واقعیت مجازی، نمی‌تواند نام بلوا را به منظور خود ويژه دهد.

ایوان ساترلند «Ivan Saterland»، عالم فنون کامپیوتری را می‌توان آفرينشگر نخستین «HMD» واقعیت مجازی دانست. وی باب كشتي ۱۹۶۵ میلادی، محتوا «Ultimate Display» را ارائه کرد، یک دنیای مجازی که از طریق «HMD» نالايق مشاهده بوده و این کار با قيد کیفیتی انتها می‌گیرد که کاربر اقليم به قصد تمایز واقعیت مجازی و واقعی نخواهد بود. گفتار انتشار یافته از سوی ساترلند، عملاً پایه و ازبيخ فناوری واقعیت مجازی به طرف معنای محل صعود امروز بي قانوني است.

او درباره «Ultimate Display» می‌گوید: «این مفهوم، اتاقی است که از طریق کامپیوتر کنترل می‌شود. با یک برنامه‌نویسی مناسب و یک صندلی برای نشستن، چنین نمایشگری می‌تواند سرزمین عجایبی باشد که آلیس مداخل وقت قدم گذاشت». ساترلند جمان عام ۱۹۶۸، با کمک دانشجوی خود خاص اسپرول «Bob Sproull»، موفق به ساز نخستین «HMD» واقعیت مجازی فروسو آدرس شمشیر داموکلس «The Sword of Damocles» شد. این هدست، بوسيله جای دوربین به سوي یک کامپیوتر متصل بود و می‌توانست تجربه‌ای اولیه از واقعیت مجازی را برای کاربران ستبر نماید. نوا ساترلند، نتوانست از یک پروژه آزمایشگاهی فراتر فرزند که دلیل عمده این موضوع، سنگین بودن بیش از كنار نفس بود.

جمان سن ۱۹۷۲ میلادی، شرکت آمریکایی «جنرال الکتریک»، با تهوع از تعبیه سه صفحه‌نمایش سره دره در توابع کابین خلبان، یک شبیه‌ساز پته کامپیوتری با دید ۱۸۰ مقام ساخت که نقطه عطفی پشه سلطه طلب توسعه طلبي فناوری واقعیت مجازی بوسيله شمار می‌آید. مقرون به مقصد تأکید است که شبیه‌ساز پرش به‌عنوان شکلی از واقعیت مجازی، قدمتی طولانی داشته و نخستین نوآوری ناقوس این زمینه، با دوازده ماه) ۱۹۲۹ میلادی همچنين می‌گردد.

مرواريد درآمد این سال، ادوارد لینک «Edward Link» كامروا به منظور ساختمان «Link Trainer» به‌عنوان یک شبیه‌ساز پاريدن الکترومکانیکی شد. ارتش آمریکا، شش ابزار از اختراع آقای لینک را با قیمت ۳۵۰۰ دلار خریداری نمود و جمان طول ناورد جهانی دوم، خلبانان بسیاری از طریق این دستگاه‌ها، آموزش‌های اولیه خلبانی را پايان نموده و مهارت‌های حكم خود را با ایمنی کامل بهبود دادند.

یک آرشيتكت ارتش به طرف نامور توماس فرنس «Thomas Furness»، از دیگر افرادی است که اندر زمینه گسترش شبیه‌ساز‌های طيران فعالیت داشت. وی آلت خود را اندر زاد ۱۹۶۶، قسم به تاكيد نیروی هوایی ارتش شكل و جمان ادامه عايدي سال ۱۹۸۶، شبیه‌ساز پیشرفته‌ای با نامور «Super Cockpit» توانايي نمود که از تصاویر رادار و مادون‌قرمز و نقشه‌های سه‌بعدی کامپیوتری حظ می‌برد. با توجه با ماهیت دستگاه‌های شبیه‌ساز پرواز، مخترعینی بسان لینک و فرنس نیز، باب مجمع مخترعین و نوآوران توسعه‌دهنده فناوری واقعیت مجازی براي عده می‌آیند.

دردانه دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ میلادی، روند پيشرفت فناوری واقعیت مجازی از طریق پلتفرم تعاملی «VIDEOPLACE» (یک پلتفرم تعاملی مبتنی خشكي واقعیت مجازی که جمان میلواکی آمریکا به اجرا درآمد)، برنامه «Aspen Movie Map» (برنامه دانشگاه «MIT» که بوسيله کاربران امکان می‌داد، از طریق «Google Street View» پشه خیابان‌های ناحيه آسپن مرواريد درآمد ایالت کلرادو قدم بزنند) و تأسیس شرکت «VPL Research» (اولین شرکت عرضه‌کننده عینک‌ها و دستکش‌های واقعیت مجازی) ادامه یافت.

مرواريد درآمد سال‌های پایانی سده بیستم، توانايي واقعیت مجازی iranvrt دستگاه‌های تجاری مبتنی بلندي «VR» از سوی شرکت‌های فناور شروع شد. «SEGA VR-۱» اندر زاد ۱۹۹۴ و کنسول بازی «Nintendo» اندر دوازده ماه) ۱۹۹۵، از نخستین تلاش‌ها دره در این زمینه محسوب می‌شوند. گفتنی است، پائول استیون مارشال «Paul Steven marshall» رزق سن ۱۹۹۷ میلادی، اقدام به ثبت پتنتی با ديباچه «تولیدکننده واقعیت مجازی برای نمایش ايجاز اطلاعات» نمود. فناوری تشریح شده در این پتنت، به سوي کاربران گوهر تجزیه‌وتحلیل اطلاعات مالی کمک می‌کرد. این پتنت که گواهی حين گوهر ژوئن روز ۲۰۰۰ میلادی، با تعداد «US۶۰۷۳۱۱۵» از سوی سفينه ثبت اختراعات و علائم تجاری آمریکا صادر شد، یکی از پتنت‌های کلیدی هزينه درا زمینه تجاری‌سازی کاربرد‌های فناوری واقعیت مجازی است.